از حرف تا عمل

حبیب خشایی

انعکاس ماهنامه جامع میبد در یزدفردا "حبیب خشایی:شاید همه‏‏‏‏مان به یاد داشته باشیم کلاس‏های درس را و نوشتن انشاء و خواندن آن را. موضوعاتی از قبیل «فواید یک گاو را بنویسید» یا «علم بهتر است یا ثروت» و ... . امروزه اگرچه موضوعات انشاء بچه‏هایمان عوض شده و جملات قشنگ‏تر و بهتری در انشاء و مقالات کودکان نقش بسته است امـّا آیا به واقع بزرگترها به نوشته‏های کودکانمان هیچ اهمیتی می‏دهیم یا در عمل طوری نشان می‏دهیم که یک کودک بفهمد این جمله‏ای که نوشته است مورد پسند پدر و مادر بوده و آنها نیز به آن عمل می‏کنند؟ آیا به اندازه‏ای که برای از دست رفتن پول و مادیات دیگر نگران و ناراحت هستیم برای از دست رفتن وقت و لحظه‏هایی که صرف مسایل عبادی و عملی و فرهنگی می‏شود ناراحت می‏شویم؟

آیا به همان اندازه که وقت برای کار و تجارت می‏گذاریم برای مطالعه و ورزش هم وقت می‏گذاریم؟ به همان اندازه که برای انسان‏های مایه‏دار(اقتصادی) احترام و تعارف داریم برای یک جوان اهل پژوهش و مطالعه احترام قائلیم؟

وقتی کودکمان در دفتر انشاء خود می‏نویسد علم بهتر است از ثروت، باید در خانه و مدرسه ببیند که پدر و مادر و معلم و دور و بَریهایش به این موضوع اهمیت می‏دهند؟ اگر پدری به پسرش گفت سیگار نکش آیا می‏تواند خودش سیگاری باشد؟ آیا مادر بدحجاب می‏تواند دختری باحجاب تربیت کند؟ آیا انسان بی‏نظم می‏تواند دیگران را به نظم بکشاند؟ و هزاران هزار از این آیا و اگرها. « به عمل کار برآید به سخندانی نیست». پس بیایید و بیاییم بر روی بعضی مسایل حساس باشیم، مسایلی از قبیل وضع فرهنگی شهر، وضع زیبایی و هنر، مسایل علمی و اعتقادی کودکانمان و ... . شاید اگر به همین منوال پیش رویم روزی کودکمان در صفحه انشاء خود بنویسد « ثروت بهتر است از علم » چون بابای من پول را دوست‏تر می‏دارد. چون بابای من هیچ‏وقت مرا به علم دعوت نمی‏کند. حرف بابای من این است پسرم برای خودت پول ذخیره کن، هیچ کس یک، تک‏تومانی کف دستت نمی‏گذارد. شاید وقتی موضوع انشای بچه‏هایمان این باشد که دوست دارید چه کاره شوید؟ بچه‏هایمان بنویسند: من دوست دارم پولدار باشم، به جای اینکه بگویند من دوست دارم مطالعه کنم، کتاب داشته باشم، کار فرهنگی داشته باشم. بنویسند و آرزو کنند « من می‏خواهم حساب‏های بانکی‏ام همیشه پر باشد».

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا